Gitmesindi

Her şeyi uç noktalarda yaşadığım söylenebilir... Örneğin birini ya seviyorum ya sevmiyorum; seversem hep seviyorum, sevmezsem hiç sevmiyorum. Seversem yanımda olsa da seviyorum, yanımda olmasa da seviyorum. Ya özlüyorum ya özlemiyorum; özlersem hep özlüyorum, özlemezsem hiç özlemiyorum. Özlersem yanımda olsa da özlüyorum, yanımda olmasa da özlüyorum.
Hadi yanındayken de sevmek tamam da yanındayken özlemek çok uç değil mi? Değil, çünkü ben biliyorum ki bu yazıyı okuyan herkes tıpkı benim gibi hayatında birini yanındayken bile özledi.
Hayatın sorumluluklarının kısa veya uzun süreli bir ayrılık gerektireceğini bilerek özledi. Bir son "Elveda" olasılığını ya da sıkça "Sonra görüşürüz" deneceğini bilerek özledi. Yanındayken bile özledi.
Gitmesini istemedi hiç. Gitmesindi birileri onun için.
Çünkü ondan hep birileri gitti. En sevdiği gitmesindi.
Kısa bir süre için ya da hiç dönmemecesine gitti o biri de. Ve biz, yastığımıza başımıza koyarak geceye gözlerimizi kapadık. Yeni bir güne uyanmak için, belki gelir diye...

Herkes kalmak zorunda değil ama birileri gitmesin…

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Keyifsiz

Unutulmaz

Mezuniyet