Papatya

Nerede kalmıştık? Bıraktığın yerde, aşksız kalmıştık sanırım.
Yine soğuklar geldi. Hava genelde kapalı, yağmur yağıyor. Hapşırmamın ardından mendil uzatan, “Al aşkım.” diyen de yok şimdi. İki kıştır geceleri polar battaniyeme sarılır oldum. Eldiven takmıyordum ya ellerini tutmak için... Bugünlerde güzel bir eldiven arıyorum kendime. Ne de olsa bu kış da boşta kalacak tutmak için uzattığım elim…
“Hala seviyor musun?” dersen, yok hayır. Ama başkasını da sevemedim. “Peki, özlüyor musun?” dersen; seni değil, hissettiğim o güzel duyguları özlüyorum. Yeniden gülü sevip dikenine katlanasım da yoktu açıkçası, bu yüzden uzun süredir bir ilişkide dikiş tutturamadım sanırım. Anlayacağın ben gül değil papatya istiyorum.
Kış, papatyanın mevsimi değil. Serasından bulamadım ona yanıyorum. Ama korkmuyorum bahar gelecek yakında. Her yanımı yine sarar papatyalar. Seviyor, sevmiyor diye koparmam asla. İki papatya arasında oturur, bir aşk dilerim…

Bazen dilemekle olmuyor ama olsun.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Keyifsiz

Unutulmaz

Mezuniyet